Film byłby o wiele słabszy, gdyby nie genialna gra Jacka Nicholsona, który jak zawsze potrafił wzbudzić przerażenie na ekranie. Można powiedzieć, że najlepsza część filmu to właśnie końcówka, gdy dochodzi do potyczki słownej pomiędzy prawnikiem a wojskowym. Świetne przedstawienie dwóch, zupełnie odmiennych mentalności oraz zarysowania patologii, czy może raczej szkodzących zachowań, które mają miejsce w wojsku. Chociaż film jednoznacznie piętnuje takie sytuacje, również zadaje nam pytanie - co z tym zrobić? Taki jest charakter wojska i żołnierza, który ma nie kwestionować rozkazów, a ufać swojemu dowódcy. I to właśnie ten dowódca powinien wykazywać się nie tylko chłodną logiką, ale i empatią. Ciężki temat, a film warty obejrzenia dla końcowej sceny.